فی نجاسة ماء النساء
آیا این مائی که از زنها خارج می شود وموضوع جنابت هست، پاک است یانه؟
علماء این ماء را منی دانسته، در روایات هم امنت، داشت، ومی دانیم که منی نجس است، یعنی اطلاق روایات منی زن را هم می گیرد، در یک روایت هم در کلام امام آمده است که امنت.
ادعای ما این است که چه این اطلاق تنزیلی باشد، چه حقیقی، از کلمه امنت، کشف می کنیم که این آب«ولو در اصطلاح طب جدید، منی نباشد» حکم منی را دارد، علاوه بر اینکه در یک روایت این را ماء اعظم، نام برده، نمی پسندد که مائ اعظم باشد ولی غسل را واجب نکند.
از روایت زیر هم که علت غسل، را تطهیر سائر جسده، قرار داده است، معلوم است که جنابت موجب نجاست می شود، منتهی توسعه داده است به نجاست بدن.
1866- 1-[1] مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الرِّضَا ع أَنَّهُ کَتَبَ إِلَیْهِ فِی جَوَابِ مَسَائِلِهِ عِلَّةُ غُسْلِ الْجَنَابَةِ النَّظَافَةُ وَ لِتَطْهِیرِ الْإِنْسَانِ مِمَّا أَصَابَهُ[2] مِنْ أَذَاهُ وَ تَطْهِیرِ سَائِرِ جَسَدِهِ لِأَنَّ الْجَنَابَةَ خَارِجَةٌ مِنْ کُلِّ جَسَدِهِ فَلِذَلِکَ وَجَبَ عَلَیْهِ تَطْهِیرُ جَسَدِهِ کُلِّهِ وَ عِلَّةُ التَّخْفِیفِ فِی الْبَوْلِ وَ الْغَائِطِ أَنَّهُ أَکْثَرُ وَ أَدْوَمُ مِنَ الْجَنَابَةِ فَرَضِیَ[3] فِیهِ بِالْوُضُوءِ لِکَثْرَتِهِ
وسائل الشیعة ؛ ج1 ؛ ص277
728- 4-[4] وَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ مُصْعَبٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ لَا نَرَى فِی الْمَذْیِ وُضُوءاً وَ لَا غَسْلًا مَا أَصَابَ الثَّوْبَ مِنْهُ إِلَّا فِی الْمَاءِ الْأَکْبَرِ.
این روایت هم اطلاق دارد، ماء اکبر اطلاق دارد زن باشد یا مرد، همان کلام محقق.
سید: بشهوه باشد ام لا
خروج منی اطلاق دارد، به شهوه باشد او من غیر شهوه، البته درزنها هم بعید نیست که شهوت قید باشد، ولی در مردها خروج منی موضوع برای غسل است، به شهوت باشد او بلاشهوه.
اشکال: صحیحه علی بن جعفر، تقیید به شهوت است.
وسائل الشیعة ؛ ج2 ؛ ص194
1908- 1-مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یَلْعَبُ مَعَ الْمَرْأَةِ وَ یُقَبِّلُهَا فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَنِیُّ فَمَا عَلَیْهِ قَالَ إِذَا جَاءَتِ الشَّهْوَةُ وَ دُفِعَ وَ فَتَرَ لِخُرُوجِهِ فَعَلَیْهِ الْغُسْلُ وَ إِنْ کَانَ إِنَّمَا هُوَ شَیْءٌ لَمْ یَجِدْ لَهُ فَتْرَةً وَ لَا شَهْوَةً فَلَا بَأْسَ.
رَوَاهُ عَلِیُّ بْنُ جَعْفَرٍ فِی کِتَابِهِ نَحْوَهُ إِلَّا أَنَّهُ قَالَ: فَیَخْرُجُ مِنْهُ الشَّیْءُ[5].
قَالَ الشَّیْخُ یَعْنِی إِذَا اشْتَبَهَ عَلَى الْإِنْسَانِ فَاعْتَقَدَ أَنَّهُ مَنِیٌّ فَإِنَّهُ یَعْتَبِرُهُ بِوُجُودِ الشَّهْوَةِ أَقُولُ: وَ لَوْ کَانَ الْمُرَادُ بِهِ ظَاهِرَهُ لَتَعَیَّنَ حَمْلُهُ عَلَى التَّقِیَّةِ لِأَنَّهُ مُوَافِقٌ لِأَشْهَرِ مَذَاهِبِ الْعَامَّةِ وَ قَالَ صَاحِبُ الْمُنْتَقَى إِنَّ التَّصْرِیحَ بِکَوْنِ الْخَارِجِ مَنِیّاً بَنَاهُ السَّائِلُ عَلَى الظَّنِّ فَجَاءَ الْجَوَابُ مُفَصِّلًا لِلْحُکْمِ دَافِعاً لِلْوَهْمِ.
جواب اشکال: این را از کتاب او آورده است، وگفته است که فیخرج منه الشئ، یعنی منی.. که اگر این سه خصوصیت را دارد علیه الغسل..، درقرب الاسناد هم شئ آمده است بجای منی، بعد گفته است که چون شیخ طوسی کثیر الاشتباه است، نسخه علی بن جعفر مقدم است.
این روایت بر محل کلام منطبق نیست، محل کلام این است که شیخ حر از علی بن جعفر، شئ نقل می کند، کتاب علی بن جعفری که پیش حر بوده است من اغلط النسخ بوده است، این یک جهت است که اهل فن گفته است که ترجیح نسخه وسائل را ساقط می کند، جهت دوم: اینکه شیخ طوسی اینجا اشتباه ضبط کرده باشد، مُبَعِّدی دارد، وآن اینکه شیخ خودش متوجه شده است که این روایت معارض بوده است، وبه طور طبیعی درجایی که انسان به روایت معارض بر خورد می کند دقت بیشتری می کند، بر اثر طول زمان که از همدیگر استنساخ می کنند آنی که می رسد به شیخ حر مثل کتابی نیست که به شیخ طوسی رسیده است، لذا به ذهن می زند که ترجیح اینجا با شیخ است، لذ این روایت قید شهوت ودفع وفتره را نمی تواند ثابت کند،
قال السید( خروج بلل مشتبه)
بللی است که از جنب به خروج الماء خارج شده است واستبرای به بول نکرده است، شک دارد تتمه آن منی هاست که غسل واجب باشد ویا از حبائل است، این در باب وضو هم بود، بعد از بول بللی خارج شده است ظاهر حال این است که ادامه همان بول است، البته فاصله نباشد.
وسائل الشیعة ؛ ج2 ؛ ص250
2075- 1-[6] مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِیٍّ الْحَلَبِیِّ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَغْتَسِلُ ثُمَّ یَجِدُ بَعْدَ ذَلِکَ بَلَلًا وَ قَدْ کَانَ بَالَ قَبْلَ أَنْ یَغْتَسِلَ قَالَ لِیَتَوَضَّأْ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ بَالَ قَبْلَ الْغُسْلِ فَلْیُعِدِ الْغُسْلَ.
قال السید: ولا فرق بین ..
موضوع وجوب غسل خروج مائ الاکبر است خارج شود از موضع معتاد یا از غیر معتاد خارج می شود.باز فرق نمی کند که آنجا هم معتد باشد ویا یک بار باشد،
انصاف این استکه این اطلاق ثابت نیست خصوصا که در بعضی از روایات قضیه انزال وامناء مطرح است، بر جایی که با آمپول می گیرند و.. امناء وانزال صدق نمی کند، وهمین که مشکوک بود کافی است، برای ما محرز نیست قدر متیقن مائی است که از موضع خودش خارج شده است، چه موضع معتاد ویا از جای دیگر..
شرط وجوب غسل خروج منی است اگر از جایش کنده شود ولم یخرج، لا یجب علیه الغسل.
